من که احساس نیازی میکنم با شهیدان عشقبازی می کنم

بسم رب الشهدا

من موندم حیرون چرا تو خیابون ملت ازم امضا نمیگیرن !

بابا نا سلامتی طبق آخرین آمار تا این لحظه آخرین مطلب من 9 تا (لطفا 9 را با کشش بخوانید) پیام داشته

خب من دیگه از این دنیا چی میخام ؟

خب بابا چرا چپ چپ نیگا میکنی یه نمه احساس با مزه بودن بهم دست داد که خوشبختانه بر طرف شد شما به گیرنده هاتون دست نزنید

مارو باش گفتیم  کی بلده صدا گذاشتن رو وبلاگو یادمون بده گفتم الان 50 نفر به زبونهای مختلف توضیح دادن !

اومدم نیگا کنم میبینم همه نوشتن اگه یاد گرفتی به ما هم یاد بده!!!

ولی بی شوخی دست همه اونایی که پیام دادن و ما رو شرمنده کردن درد نکنه

ان شاءالله برن کربلا

خلاصه کلام رو بگم به قول بچه ها لپ کلام:

آقا ما غرور جوانی رو گذاشتیم زیرپا مثل سوسک لهش کردیم (خانمها فرار نکنن تشبیه بود)

دارم صاف و ساده میگم که دادش من ما وبلاگ نویسی بلد نیستیم هر کی اندازه مرامش بیاد و ما یاد بده

دم شما گرم

---

کلام شیدا!

((۴)) 

خدایا! تو خود شاهدی که با تمام بار سنگین گناهان تمام تلاش خود را بکار بردم

تا در جهت رضای تو حرکت کنم . حال که به جبهه پا گذاردم فقط به این امید است

که با ریختن خون نا چیز خویش گناهانم آمرزیده شود.

هنگام غروب است و رادیو اذان میگوید تمام گروه ها به خط مقدم رفته اند

فقط من و چند تن از برادران باقی مانده ایم که مهیای رفتن هستیم

بدین لحاظ سخن را باید کوتاه کرد زیرا برای نوشتن وصیتنامه ویش بیش از چند لحظه فرصت باقی نیست

خواهران و برادران عزیزم ! از شما التماس دعا دارم و میخواهم که شبهای پنج شنبه در مساجد برای من

دعا کنید . بار سنگین گناهانم اجازه نمیدهد که پیامی برای شما بنویسم

فقط ان شاءالله که قطرات خون ناچیزم روشنی راهتان گردد.

((قسمتی از وصیتنامه پاسدار شهید فرشاد مرعشی نژاد))

---

دیروز یه شعر از شهید علمدار نوشتم این شعر هم از شهید تفحص عباس صابری:
امشب از دل من شکایت می کنم                                     عشق را با غم روایت می کنم
ساقیا ! ای من فدای دست تو                                          ده شرابی تا شوم سرمست تو
ساقیا! خواهم شراب ناب ناب                                          تا کند هر ذره ام را آفتاب
سالها می را نمودم جستجو                                           تا شدم یک لحظه [با] او روبرو
اندر آن ظلمت سرای پر پلید                                            ناگهان جام می ساقی رسید
شور عشقش در دلم شد منجلی                                    باده را دیدم بگفتم یا علی(ع)
سرکشیدم باده را من بر ملا                                            تا شوم عازم به دشت کربلا
خون زدست و پیکرم فواره کرد                                          عشق «هو» آخر مرا صد پاره کرد
«شاهدی» و آن «غلامی»(1)ناز من                              شد انیسم با «حسن»(2) همراز من
«صابرم» غرق احسان توأم                                              ریزه خوار سفره نام توأم
(1) از شهدای گروه تفحص که قبل از عباس صابری در زمستان سال 1374 شهید شدند  
(2)برادر شهید که خود نیز شهید شده است

---

یک سوال!
بعد از شهدا ما چه کرده ایم؟
هر کی جوابشو بلده بسم الله
به ما هم بگه!