ایست... اینجا آخر خط است!

بسم رب الشهدا

سلامی از اعماق وجود !

خب خدا را شکر که وبلاگ ما هم بعد از بیشتر از یک ماه درست شد و باز هم سعات نوشتن در دوکوهه نصیب من شد!
بی تارف!
دلم برای نوشتن در دوکوهه آنقدر تنگ شده بود که کم کم داشتم یه دوکوهه تو پرشین بلاگ درست مکیردم
اما این دوکوهه برای من چیز دیگری است
دوکوهه در اوج حالگیری درست شد
چون متاسفانه خبر از دست دادن دوست بزرگوار دکتر رضا جوشن مسئول سایت رسانیک قلب همه را به درد آورد
متاسفانه یکی از پاک ترین جوانان روزگار دنیای فانی ما را ترک کرد و به دیدار معشوقش شتافت!

مطلب زیر را نمیدونم چرا نوشتم!
از روی دلتنگی یا شاید هم وظیفه!
ولی چون بعد از بیشتر از یک ماه دوکوهه را به روز نکردم و حال که وبلاگ درست شد در ایام های عزا هستیم (ایام شهادت امام باقر-ایام عزیز مسلمیه-و مرگ دکتر جوشن) این مطالب را اول برای دلم و بعد برای هر کس که بخواند! نوشتم
ان شا’الله به زودی آپدیت میشویم
!!!
التماس دعا


چقدر برای مرگ آماده ایم؟

بسم رب الشهدا!
ساعت حدود 11 بود منتظر مهدی بودم تا بیاد و بریم نماز جمعه!
دیگه کم کم داشت دیر میشد مهدی از راه رسید ،نمیدونم سلام کرد یا نه!اولین حرفی که ازش شنیدم این بود: حسین مهدوی مرد!
اصلا حرفش رو درک نکردم فقط فهمیدم یه خبر بد بهم دادن!!!
با تعجب پرسیدم؟
چی؟... حسین مهدوی!
- آره دیروز با موتور تصادف کرد اینم اعلامیه ش!
اعلامیه رو دیدم عکس حسین بود مثل همیشه یه لبخند کوچیک به لبش بود!
باورم نمیشد...
..........
چند روزی بود که سال حسین تموم شده بود!
دیگه کمتر به یادش بودیم!!!
مگه اینکه تو آلبوم عکسش رو میدیدیم!
خونه نشسته بودم تلفن زنگ زد !
گوشی رو برداشتم یه صدای بغض آلود از اون طرف گفت:
سلام رضا... پاشو بیا مسجد
- چی شده؟
-جنازه امیر محمد رو آوردند مسجد
یعنی چی؟
امیر محمد امانی رو میگم...تو زلزله مرده!
تازه یادم افتاد امیر محمد تو بم دانشجو بود
باورم نمیشد
یعنی امیر محمد هم رفته....
................
چند روزی بودکه چهلم امیر محمد تموم شده بود
تو ترافیک کلافه شده بود!
یه ربع باید صبر مکیردم تا یه متر برم جلو
حوصلم سر رفته بود
دائم نوار ماشین رو عوض میکردم
همش تکراری بود.... درست مثل زندگی!
یه دفعه صدای موبایل در اومد
خوشحال شدم انگار یه سرگرمی تو این ترافیک مهیا شد!
با عجله گوشی رو برداشتم
-بفرمایید
سلام رضا
(محسن بود صداش می لرزید!)
-سلام چطوری؟
-دکتر جوشن مرد!
چی میگی؟
-رضا جوشن رو میگم مسئول رسانیک امروز تصادف کرده و....
باز هم خبر مرگ!
به همین راحتی ...خبر مرگ یه عزیز!
نمی دونم خوشحال باشم یاناراحت؟...گریه کنم یا بخندم؟.... اصلا مگه مرگ چیز بدیه؟!!!
مرگ یعنی پایان یا آغاز؟
روزهای اول به یادشان هستیم و شاید هم اگه دل نازک باشیم چند قطره اشک برایشان بریزیم!بعد چند روز هر چند وقت یه بار به یادش می افتیم و اگه معرفت داشته باشیم یه فاتحه      هدیه اش میکنیم!
اما چندین روز دیگر...
سهم او از دنیای ما یک سنگ است و مشتی خاک!
تو خیابون که راه میری با دقت اگه دیوار یا پشت شیشه مغازه ها رو نیگا کنی حتما چند تا اعلامیه میبینی
ولی ما دلمون خوشه اینها همه پیر مرد پیر زنن که مردن!
جوون که نمی میره!
یا به نظر خودمون عمرن اگه زودتر از 120 سال بمیریم!
اصلا من و مرگ؟...
اما با مرگ حسینها و محمدها و رضاها چگون کنار بیاییم!
اینها هیچ کدام پیر نبودن که خبر مرگشان به ما رسید
اگه بعدی ما نباشیم باز هم از این خبرها خواهیم شنید!
نوبت ما هم خواهد رسید
باید خودمان را آماده سفر کنیم
مگر کسی از یک دقیقه آینده اش خبر دارد
مگر دکتر جوشن میدانست که چند روز آینده بدنش رز زیر خروارها خاک مدفون خواهد شد؟
این قرعه به نام ما هم در خواهد آمد
شاید تا پایان خواندن این مطلب هم فرصت نداشته باشیم
این تکه یه فیلم خیلی معنا داره

((آدمی.. فقط و فقط با یه عطسه روده میترکونه و افقی میشه!))

پس در این دنیا به چه دل خوش کرده ایم!
به چه دل خوش کنیم!
آیا میتوانیم در عرض لحظه ای از همه چیز دل بکنیم؟
من که اگه 24 ساعت بهم فرصت بدن باز نمیتونم خودم رو آماده کنم!
چه برسه به جناب عزرائیل که یه دقیقه هم به کسی فرصت نداده!
آیا به این راحتی که دل میبندیم میتوانیم دل بکنیم!
آنقدر دل بستگی هامان زیاد شده است که فکر مرگ هم آزار دهنده هست
اگر بگویند یک ساعت بیشتر فرصت نداری ... چکار میکنیم؟
نماز میخوانیم؟.... قرآن میخوانیم؟.... حلالیت میطلبیم؟.... قرض هایمان را پرداخت میکنیم؟.... دست پدر و مادر میبوسیم؟.... با همسر و فرزند وداع میکنیم؟.... یا شاید هم وبلاگمان را آپدیت میکنیم؟!!!!
باید رفت، روزی همه چیز به پایان خواهد رسید
دنیای امثال من که زندگیشان فقط جمع کردن گناه بوده است با وحشت به پایان خواهد رسید
اما کسانی که زندگیشان برای خدا سپری شده است نه تنها از مرگ باکی ندارند بلکه آرزویش را دارند!
درست مثل رضا جوشن ها!
ما جزو کدام دسته هستیم؟

خدایا!
تو خودت گفتی که دنیا سرای فانی است
و باید رخت بر بست!
دلهای ما به همه چیز بسته است جز تو!
تویی که بهترین بهترین هایی!
دوست داشتنی ترین دوست داشتنی هایی!
ما برای همه چیز وقت داریم غیر از تو!
به همه چیز دلداده ایم غیر از تو دلدادنی!
خوب می دانیم که اگر همه چیز را برای تو دوست داشته باشیم انگاه مرگ برای ما رهایی از خاک و وصال به افلاک است و مرگمان احلی من عسل است
خدایا!
ما را از همه چیز به سمت خودت رهایی ده

رب هب لی کمال الانقطاع الیک!
......
ما که میدانیم مرگ دیر و زود نصیبمان میشود
حال وجدانمان را قاضی کنیم ...

چقدر برای مرگ آماده ایم؟


در ضمن مراسم هفت مرحوم رضا جوشن در تهران برگزار می گردد دوستانی که می توانند در این مراسم شرکت کنند می توانند برای اطلاع از زمان و مکان مراسم به وبلاگ آبدارخانه مراجعه کنند!
و در پایان یکی از دوستان برای شادی روح آقا رضا جوشن تصمیم گرفته اند به کمک شما یک دور کامل ختم قرآن بگیرند هر کس میتواند خواندن یک جز قرآن را تقبل کند به وبلاگ به سوی ظهور تشریف ببرد و با این کار هم روح آن مرحوم را شادکند هم ثواب این کار معنوی را ببرد
التماس دعا
حاج کاظم!