دوکوهه السلام ای خانه عشق
ما فقط با آنهایی کار داریم که رهرو عشقند شهید مجید پازوکیدوکوهه السلام ای خانه عشق
ما فقط با آنهایی کار داریم که رهرو عشقند شهید مجید پازوکیبهشتی یک ملت بود!
بسم رب الشهدا
آقا من قول دادم که زیاد حرف نزنم ولی بعضی ها نمی ذارند بابا اینجا وبلاگ دوکوهه ست نه رینگ بوکس!
لذا از کلیه دوستان خواهشمندم که قدم رنجه فرمایند و این وبلاگ را نورانی کنند و آن عده از تماشاگر نماها که میا یند و قصد تخریب روحیه حقیر را دارند بدانند که:
بابا بچه که زدن نداره !
و امیدوارم که بدانند:
ما از دوکوهه آمدیم اینجا غریبیم
بهشتی یک ملت بود و چه صادقانه بود این سخن! تو و پروانه هایی که با تو سوختند منطق الطیر عطار نیشابوری را فریاد آوردید : تو و 72 ققنوس همراهت سالها در جستجوی کربلا بودید و سر انجام خود کربلایی آفریدید و ((ثارالله)) در رگهایتان جوشید روزگاز همیشه برومند ترین فرزندانش را به داغ نشسته است آن هنگام را به خاطر می آورم که طلبه ای ساده بودی و به درس امام امام(ره) میرفتی و سخت شیفته اش بودی چنان که بلبل سرمست گل یا پروانه دلباخته شمع دیگر روز بال گشودی و به گستره غرب رفتی " همان جا که می خواستی زلزله افکنی و خفتگان هزار ساله آن را بیدار سازی و چه با صلابت گستره ها را در نوردیدی و در اقالیم عالم خمینی(ره) را فریاد زدی ...... و اکنون ما به تو می اندیشیم و به راه آسمانیت و به آن می اندیشیم که تو و یارانت چه عاشقانه از کرببلای ((سرچشمه)) به سرچشمه((کرببلا)) پر کشیدید و آسمان ها را مشبک پرهای سرخ و سپید خود ساختید بدان می اندیشیم که چگونه از احد به کرببلا رسیدی و از حمزه تا حسین را پرگشودی و ((سید الشهدا))شدی مگر نه اینکه خورشید جماران در شهادت تو فرمود:((بهشتی مظلوم زیست مظلوم مرد و خار چشم دشمنان بود )) و مگر نه اینکه خون تو در دشت انقلاب لاله کاشت؟ آری به کوری چشم دوزخیان تو بهشتی بودی!
((۷)) نهایت همکاری و همراهی را نماییم تا بیچارگان را از زیر ستم ستمکاران نجات بدهیم. رو به هر مکتبی به جز اسلام بگذارید همه شان بی بند و باری است با میل و رغبت و علاقه ای که به اسلام دارم به جبهه رفتم و هیچ زور و اجباری مرا به جبهه نبرده است جنگ ما با عراق بر سر سرزمین نیست جنگ ما بر سر اسلام است ((شهید غلامرضا احمدی)) شهادت : 8/7/61
در زیر عکس تو با خط درشت نوشته بودند : سیه بپوش برادر سپیده را کشتند
کلام شیدا!
امروز روزی است که همه باید به داد اسلام برسیم و با انقلاب اسلامی
کجایید ای شهیدان خدایی؟
بسم رب الحسین
آقا بد جور حالمون گرفته شد من نمیدونم این رها کیه؟
هی میاد و پیامهای حالگیری میده هیچ آدرس و ایمیلی هم نمیده ولی خودمونیم هی میخاد خودشو قاطی کنه
من هم اولش میخواستم سکوت کنم ولی دیدم فایده نداره آخه اینم پیامه برا ما گذاشته :خواستم بگم تو قوانین وبلاگ نویسی اومده که هر ۵ روز یک بار بای متن جدید نوشت نه هر روز.............مثلا میخوای بگی آخر قلمی؟؟؟؟؟؟؟؟؟
البته دمش گرم حرفش منطقی بود هر شب میومدیم و تا صبح مینوشتم (بیکاریم دیگه)
من هم از این به بعد هر دو الی سه روز مینویسم تا به رها جون هم بر نخوره ولی بهش بگم
که داداش من معلومه من آخر قلمم کسی شک داره؟!!!
ولی عیب نداره هی بیا اینجا حال ما رو بگیر و برو فقط همین شعرو برات مینویسم
هر کس بد ما به خلق گوید در سینه ز او نمیخراشیم
ما خوبی او به خلق گوییم تا هر دو دروغ گفته باشیم
دیگه دل و دماغ نوشتن برام نمونده فقط همین:
کلام شیدا!
((۶))
درود بر عاشقان زیارت کربلای تو یا حسین (ع) که عاشقانه در راه تو جان می سپارند
و به عشق اینکه بر خاک پایت بوسه زنند جان خود را برای زیارت تو و معبودشان هدیه میکنند
((شهید سلیمان عبدی))
التماس دعا و یا علی
خوشا آنانکه رفتند و پریدند...
بسم رب الشهدا
ببخشید امشب نمیتونم زیاد مطلب بنویسیم چون فردا کله سحر باید پاشم ولی چون قبلا گفته بودم که سعی میکنم هر روز مطلب بنویسم گفتم بیام تا بد قول نشم
توی همین روزا میخام یه مطلب دنباله دار بنویسم تا فکر نکنید ما بلد نیستیم ان شا ءالله یا
فردا یا پس فردا شروع میکنم اگه شهدا مدد بدن
در ضمن مثل اینکه خودمونو چشم زدیم برا مطالب دیروز فقط ۶ پیام گذاشتند جواب دو تا سوال منو هم فقط دو سه نفر دادند دم همه اونایی که پیام گذاشتند و جواب سوال منو دادند گرم
اولین سوال در مورد صدا گذاشتن رو وبلاگ بود (البته صدای مورد نظر من)
دومین سوال که اصل مطلبه: بعد از شهدا ما چه کرده ایم؟!!!
منتظر جوابهای شما هستم
((در ضمن تبلیغ این وبلاگ برای عموم آزاد است و پیگرد قانونی ندارد!))
ما سرگردانهای مدار نفس را چه می رسد که از ساکنان حریم قدس و شاهدان
محفل انس سخنی بگوییم؟ گفتنیها را او که باید بگوید گفته است ـ امام را میگویم؛
خدا میداندکه راه و رسم شهادت کورشدنی نیست و این ملتها و آیندگان هستند که به راه شهیدان اقتدا خواهند نمود و همین تربت پاک شهیدان است که تا قیامت مزار عاشقان و عارفان و دلسوختگان و دارالشفای آزادگان خواهد بود. خوشا به حال آنانکه با شهادت رفتند. خوشا به حال آنانکه در این قافلة نور جان و سر باختند، خوشا به حال آنهائیکه این گوهرها را در دامن خود پروراندند. خداوندا این دفتر و کتاب شهادت را همچنان بر روی مشتاقان باز دار. ما را هم از وصل به آن محروم مکن. باز هم پای حرفهایش نشستم. حرفهایش بر دلم مینشست. اینبار میگفت:
ای گمگشتة من دوست دارم از تو با خود بگویم. چرا که سالها انتظار مولایم را لحظه به لحظه در ذره ذره خاکت سپری کردهام، آری من بیعرضه آن روزها همه چیز داشتم همه چیز برای رفتنم مهیا بود. بارها و بارها مهدی (باکری) به خودم میگفت: این سفره را جمع میکنند و از غفلت متوجه اعلام خطرش نبودم. ای مردم وقتی " غربهای " تیر خورد تا نفس آخر میخندید. وقتی میگویم " غربهای" شما پاکی را یک روح فرض کنید و کالبدی به نام سید رضیالدین غربهای را بر آن بپوشانید.
ای شهیدان! گمان میکردم گذشت زمان هوای سرزمین پاکتان را از سرمان خواهد زدود، اما داغ فراق شما روز به روز بیشتر آبمان میکند. شهدا ! هنوز که هنوز است هر آب خنکی که مینوشم به یاد لبهای خشکیده در شلمچه اشک میریزم. هنوز که هنوز است هر وقت غذایی میخوریم پیش از آن با خاطرة شیرین شما دعای سفره میخوانیم. هنوز که هنوز است تنها افتخارمان این است که روزی با شما بودهایم. ولی خوشحالیم، خوشحال که تا این لحظه خیانت نکردهایم. خوشحالیم که هنوز چشمهایمان با صحنههای ناپاک آشنا نشده است. آخر، این چشمها روزی در چهره شهیدان خیره میشد. خوشحالیم که هنوز پایمان راه مجالس گناه را نرفته است (نمیداند). پایی که بر خاک کرخه بوسه میزد. خوشحالیم که هنوز با کسانی رفت و آمد داریم که چون خودمان داغدیده و تنهایند. خوشحالیم که هنوز وقتی غروب میشود هر جایی باشیم مرغ خیالمان پرمیگیرد و به بام احساس مینشیند و به یاد سنگرهای خونآلود خط برای دلمان نغمه سرایی میکند.
ای مردم، ما همه خواهیم رفت. شما میمانید و راه. شما را به جان امام نگذارید یاد جبههها از ذهنها ربوده شود. شما را به خدا نگذارید خاطرات، در ضمیر دلهای غفلت زده به فراموشی سپرده شود. شما را به مظلومیت آن بزرگ مردی که هر وقت احساس دلتنگی میکرد گوشهای آرام میگرفت و به درب خانهاش خیره میشد، و شما را به اشکهای دختر چهار سالهای که شبها سجاده مادرِ سفر کردهاش را در کنجی میگشود و بیاد مادر و به جای او نماز میگذارد: نگذارید علی زمان تنها بماند، نگذارید راه شهیدان فراموش شود و .. کلام شیدا! از تو میخواهم در هنگام شهادتم سرم را بروی زانویت قرار دهی و مرا از عشق خود سیراب کنی ((شهید سعید زینال زاده))
((۵))
حسین جان همچنان که در روز عاشورا یکایک یاران و عزیزانت را در آغوش میگرفتی
خوب شد کار داشتم اینقدر حرف زدم و گرنه خدا به دادتون میرسید
التماس دعا و یا علی